Woensdag 28-8-2028, tweede zoekdag.
Vanmorgen vertrokken wij vanuit onze locaties op Samos om half 6. Zodra het licht was, konden we met drie groepen van start. Vandaag stond er een flinke klim op het programma. Ondanks de kleine ongemakken bij de honden (zoals spierpijn en/of gevoelige voetzooltjes) hadden de honden weer een grote motivatie om te gaan zoeken. Het gebied vergt een goede conditie en veel balans van zowel baas als hond. De stenen zijn scherp en greppels zijn begroeid. De begroeiing heeft veelal stekels en flinke doornen.
Dit keer hadden we geen gids bij ons, maar wel hulp van onder andere de bewoners van het eiland. Zij konden met een 4wheeldrive onze mensen na het zoeken ophalen, zodat vooral de honden geen onnodige kilometers zouden hoeven te maken.
Op de eerste dag hadden de honden tijdens het zoeken op meerdere locaties verhoogde activiteit getoond. Hierop werd besloten om vandaag in hetzelfde gebied nogmaals te gaan zoeken. Twee teams, elk met drie honden en een groepsleider zijn van bovenaf gestart.
De honden vertoonden hetzelfde gedrag. Daarop werd besloten om een nieuwe groep samen te stellen met 1 hond en geleider en een Belgische vrijwilliger die op het eiland woont en werkt en ons team al vanaf de eerste zoekdag versterkt. Deze groep ging van start in een zoekgebied links georiënteerd van het gebied waar wij tot op heden hadden gezocht.
Op basis van aanwijzingen van de hond (verandering in houding en gedrag) en eigen observaties, kon een goede richting worden bepaald. Omdat het echter steeds warmer werd, is besloten om de hond rust te gunnen en het plan opgevat om aan het einde van de middag de zoekactie te hervatten bij koelere omstandigheden. Er is wel een verdere verkenning uitgevoerd om de zoekactie later op de dag goed te kunnen laten verlopen. Het bleek een goede keuze. Op de locatie, hemelsbreed een paar honderd meter van de eerste zoek locatie, werd mevrouw gevonden.
Vanaf dat moment nemen de lokale autoriteiten het over en worden de honden en de geleiders vanuit de gebieden opgehaald. De hondengeleiders richten zich nu vooral op de verzorging van de honden, de zorg voor elkaar en het pakken van rust. Er zullen nog verschillende gesprekken en evaluaties plaatsvinden, waarbij er aandacht zal zijn voor de nazorg van de gehele groep. Het thuisfront mag hierbij niet worden vergeten als ondersteunende factor. Dit is voor de hele groep belangrijk. Ook zij bieden nu een luisterend oor, maar regelen ook zaken die in het belang zijn voor de terugreis en aankomst.
Stichting reddingshonden RHWW Duiven wenst de familie en nabestaanden heel veel kracht toe met dit vreselijke verlies.
Samen staan we sterk!
